De route voor vandaag is niet zo lang, ongeveer 80 km, want Ik ga naar Thessaloniki. De op 1 na grootste stad van Griekenland met meer dan een miljoen inwoners en de belangrijkste haven van Griekenland. De weg er naar toe is vrij saai, het enige wat me opvalt zijn de vele katoenvelden. De witte zaadbollen lijken van veraf bloemen en steken mooi af tegen de bruin/groene omgeving.
In de stad aangekomen overvalt me de hoeveelheid auto’s. Niet in het verkeer, maar langs de weg. Op alle straten, rotondes of kruisingen, vaak 2 rijen dik.
Het eerste hostel dat ik aan doe, midden in de stad, is volgeboekt maar bij het tweede heb ik meer succes. Het hostel ligt aan een zeer steil straatje net buiten het centrum en ik kan mijn motor voor het toegangspoortje op een klein stukje rechte bestrating laten staan.
Ik ga meteen de stad verkennen want gelukkig is alles wat ik wil zien op loopafstand. Het eerste gebedshuis wat ik bezoek staat op de locatie van een oud Romeins badhuis en bevat de relikwieën van de heilige Demitrius. Blijkbaar erg bekend bij Christelijken want ze worden druk bezocht.
Ik had graag de mooie mozaïeken van de Rotunda bezocht, een 4e eeuws Romeins rond badhuis, maar deze is helaas gesloten. Maar toch goed dat ik er ben want op dat moment kreeg ik een telefoontje van DHL dat mijn pakketje met de vervangende GoPro lens is aangekomen en die vestiging blijkt daar slechts 300 meter vandaan te liggen.
Aan het water van de Egeïsche zee bekijk ik de Witte Toren uit 1535. Overblijfsel van een Ottomaans fort en dat ooit dienst deed als gevangenis. Toen werd het ook wel de bloedtoren of rode toren genoemd vanwege de vele martelingen en doden. Eén van de laatste gevangenen mocht, in ruil voor zijn vrijheid, de toren wit schilderen, waardoor de toren zijn huidige naam kreeg.
Na een heerlijk diner in de hippe eet- en uitgaanswijk zoek ik het hostel weer op, waar ik de avond doorbreng met Peter uit Duitsland die 3 maanden op zijn fiets de Balkan verkent.
Aangezien ik weinig hoef uit- en in te pakken wil ik weer vroeg vertrekken, maar helaas gaat dat niet lukken. Ik ben gewend om met de zon, rond 7 uur op te staan, maar de meeste hostel bezoekers worden 2 uur later wakker. De gezamenlijke ruimte, waar ik mijn helm en motorpak heb liggen gaat pas om 9 uur open!
Na een kop koffie en licht ontbijt kan ik dan toch om 10 uur vertrekken. Op richting Bulgarije!
