De volgende dag stop ik onderweg alleen voor een prachtig uitzichtpunt dat langs mijn route wordt aangegeven. Een restaurant dat in aanbouw is, met een gedeeltelijke glazen vloer die over een canyon steekt. Het ligt er wat rommelig en verlaten bij en ik ben de enige bezoeker, maar het uitzicht is prachtig en de koffie lekker.
Gisteravond reserveerde ik met een Turkse hotel-app een goedkoop hotel maar als ik er aankom sta ik, boven op een berg met verder niets in de omtrek, voor een dichte poort bij een leeg hotel. Kak. Ik zie dat de poort open kan en rij het terrein op waar gelukkig al iemand staat te zwaaien. Gelukkig, ze zijn open. De goede man lijkt me de oppas van het lege gebouw en spreekt geen woord Engels, maar hij belt de eigenaar die me vervolgens telefonisch te woord staat en uitleg geeft. Ik krijg een mooie luxe kamer met een gigantisch bed in een verder leeg en onderkomen hotel.
In het hotel is geen drinkwater of ontbijt en als ik me opgefrist heb spring ik op de motor om onder in het dorp wat inkopen te doen. Daar wordt ik aangesproken door 2 mannen die me bij de motor staan op te wachten. Het blijken 2 politiemannen, buiten dienst, te zijn die er op staan om çay met me te drinken. Eén van hen spreekt prima Engels en vraagt me of ik bij hem thuis kom eten en slapen. Aangezien ik al een hotel heb voor de nacht, besluiten we om in het dorp samen te eten en ik mag absoluut niet betalen. Het is al donker als ik weer terug naar mijn hotel rij. Wat een aardige gasten en gezellige avond.
Na een heerlijk nacht gaat het weer verder richting Erzurum. Heel toevallig kom ik bij het tanken de Turk die gisteren met pech langs de weg stond tegen. Ook hij is gelukkig weer onderweg. Redelijk vroeg in de middag kom ik aan bij de motorgarage. Olie- en luchtfilter zijn al binnen maar mijn banden hebben vertraging opgelopen. Ik spreek met ze af dat ik eerst ga inchecken bij mijn hotel en dan de motor kom brengen. Gelukkig is het hotel op loopafstand en nu is het afwachten tot de banden binnen zijn en de motor weer klaar is voor vertrek. Een pauze die ik goed kan gebruiken om mijn verslagen bij te werken en de was te doen.
