Als ik ‘s-morgens in de auto voor vertrek mijn route plan heb ik nog geen idee wat me te wachten staat. Op GoogleMaps kies ik de route met de meeste bochten en het donkerste groen en de eerste uren dat ik aan het rijden ben komt mijn verwachting goed uit. Wat een prachtige (motor!)wegen en het regenwoud ligt er geweldig bij.
Maar dan, en dat was niet te zien op GoogleMaps, verandert de weg in een gravelweg. Een stukje offroad schrikt mij niet af en het is heerlijk om de Cupra af en toe flink op z’n staart te trappen, maar na 20 km gravel begin ik me toch af te vragen of dit wel klopt. Het gebied wordt steeds meer afgelegen, de weg steeds smaller en als ik al een auto tegenkom is het een 4×4 pick up.
Na een dik uur gravel rijden kom ik bij een gehuchtje van enkele huizen waar ik stop om de benen te strekken. Ik heb al een tijdje geen bereik meer op mijn telefoon en omdat ik de auto uit zet verliest de navigatie mijn routekaart. Oei. Gelukkig hangt er bij de picnicplek een landkaart. Ik ben toevallig op de bekendste 4WD route van Victoria, The Aberfeldy Track, terechtgekomen! Maar liefst 183 km lang en al in 1800 aangelegd om de goudmijnen van Walhalla te bereiken met paard en kar.
Gelukkig hoef ik niet de hele route te rijden en er zit weinig anders op dan de weg nog 45 km te volgen tot in de bewoonde wereld. De rest van de route gaat over, veelal rechte, asfaltwegen en op het einde van de middag kom ik in Lakes Entrance aan. Ik heb een motel geboekt want na een nacht in de auto slapen ben ik wel toe aan een bed en een douche.
