Back to basics

Om 8.30 uur staan we klaar om te vertrekken en warempel, de Levies zijn op tijd. Zonder de Vespa rijders gaat het snel en op de wissel punten van de Levies staan meestal de volgende al klaar om het over te nemen. Zo schiet het lekker op zeg!  

Het landschap  is echt weer adembenemend mooi met enorme weidse vergezichten, loodrechte eindeloze wegen en spitse bergen die in diverse tinten grijs achter elkaar liggen. De Levies zijn allemaal enorm aardig en verschillende keren moeten er foto’s op en naast de motoren worden genomen en mogen we zelfs op de foto met het machinegeweer.

Ik vraag één van de Levies hoe lang het geleden is dat hij zijn geweer heeft afgevuurd en hij vertelt me dat dat 14 jaar geleden tijdens zijn training was. Met die dreiging valt het dus ook wel mee. Vandaag hebben we veel wisselingen van begeleiding onderweg. Ik denk dat het wel 20 keer is geweest. En ieder keer alle papieren checken, foto’s maken enz. 

We willen graag voor donker ergens aankomen, maar dat gaat niet lukken. We hebben al een uur door het donker gereden als we midden in de woestijn langs de kant van de weg stoppen. Weer een wissel dachten we, maar de Levies vertellen ons doodleuk dat hier het einde van hun regio is en dat we zelf door mogen rijden naar het volgende politiestation. No way! Dat gaan we dus niet doen, want we weten niet waar het is en of we daar verwacht worden. 

We weigeren te vertrekken en wijzen ze er op dat zij verantwoordelijk zijn voor onze veiligheid en ons niet zomaar ergens achter kunnen laten. Dat helpt. We mogen ook met ze mee terug rijden naar het vorige kantoor. Dat weigeren we ook. We hebben toch zeker niet voor niks een uur door het donker gereden! En geloof me, hier in het donker rijden is echt een avontuur.

Uiteindelijk komt iemand van het volgende station ons ophalen met een gewone auto en brengt ons naar het volgende politiestation waar we dus in het donker aan komen. En het blijft donker want het is een leeg gebouw. Ook de Vespa rijders zijn hier net aangekomen. Er is geen electriciteit, geen water en achterom staat een grote ton met een kraantje waar we water uit kunnen halen. Gelukkig hebben we genoeg eten en drinken bij ons en we eten samen met drie politiemannen, op de grond met blote handen. Douchen is er vandaag niet bij en als je de wc wil spoelen moet je eerst even een emmer water halen buiten. Het is zo basic allemaal dat het me terug doet denken aan de tijd bij Scouting. Gelukkig liggen er wel enkele matten in de grote lege ruimtes waar we onze luchtbedden en slaapzakken kunnen neerleggen en we slapen allemaal prima.