Met tegenzin maak ik de motor weer klaar om te vertrekken van dit heerlijke eiland. Ik kom zelfs aan de late kant aan bij de pier waar de veerboot vertrekt. Precies op tijd gaan de trossen los waarna ik wordt aangesproken door een Nederlandse man. “Je gaat me toch niet vertellen dat je vanuit Nederland hier naar toe bent gereden?” Haha, jawel dus en wat volgt is een leuk gesprek met 2 Nederlanders die al een hele tijd in Thailand werken en wonen.
De overtocht naar het vasteland gaat voorspoedig en ook de weg naar Krabi is een makkie. Een bijna uitgestorven tweebaans autoweg maakt dat ik bijna in slaap val van de hitte en van het monotone geluid van de motor die op cruisecontrol de kilometers weg draait. Gelukkig is er iced coffee van Amazon om me weer op te frissen.
Als ik laat in de middag bij m’n hotel incheck wordt ik plotseling in het Limburgs dialect aangesproken door bekenden uit de streek in Nederland waar ik vandaan kom. Wat een toeval! Even later zitten we samen in de poolbar om bij te kletsen.
‘s-Morgens ga ik in Ao Nang op zoek naar een kleermaker want de rits van mijn grootste tas is kapot en dat is niet handig nu het regenseizoen er aan komt. Voor 300 bath (€8,-) kan ik de tas, met nieuwe rits, de volgende dag ophalen. Vanwege de reparatie boek ik een dagje bij en dat komt goed uit want de volgende avond nodigt Mike me uit samen met zijn reisgenoten zijn verjaardag te vieren in een lokale bar. Gezellig om weer eens met Limburgers een potje bier te drinken!
