De aanvraag voor het visum voor India kan niet rechtstreeks bij de Indiase ambassade in Islamabad, maar moet via een daarvoor aangewezen buro, genaamd Visatronix. Ik heb al mijn papieren bij me en loop er naar toe.
Buiten staan zeker 20 mensen in de rij voor een bewaker die af en toe iemand binnen laat. Ik vertel hem dat ik voor een Indiaas visum kom en mag meteen doorlopen naar binnen. Ook binnen is het een enorme drukte, maar als buitenlander wordt ik er meteen uitgepikt en naar het juiste loket gestuurd. Het blijkt dat de meeste Pakistanen hier zijn om een visum voor Spanje aan te vragen.
De vriendelijke meneer legt me uit dat ik eerst online moet aanmelden en dan terug dien te komen met bewijzen van financiën, werk, uitleg over mijn reis, etc. Ik moet ook nieuwe pasfoto’s laten maken want de 30 stuks die ik bij me heb zijn hier niet geldig.
De rest van de dag heb ik nodig om alles voor te bereiden en de volgende ochtend ga ik met alle bestanden naar een printshop en meteen door naar Visatronix. Het is nog drukker dan gisteren maar gelukkig ben ik weer snel aan de beurt en een half uur later sta ik, een pak papieren en $105,- lichter, weer buiten.
Terug bij het hotel pak ik de motor en rij ik naar de enige Pakistaanse BMW Motorrad dealer, die slechts enkele kilometers van het hotel verwijderd is. Een mooie vestiging die er precies hetzelfde uitziet als de Europese. Wel wat kleiner, want ze hebben slechts 3 motoren binnen staan. Ik wordt er hartelijk ontvangen met koffie en als ik uitleg dat ik op zoek ben naar vervanging van mijn gestolen banden reparatieset, wordt er meteen iemand op pad gestuurd. Terwijl ik wacht wordt er zelfs een lunch voor me gehaald.
De verkoper heeft 5 jaar in Texas gewerkt en spreekt uitstekend Engels, dus we kletsen er op los. Niet veel later zijn de spullen die ik zocht, allemaal los, gevonden. Als ik wil afrekenen vertelt de verkoper dat dat niet hoeft! In ruil ervoor wil hij graag een video met me opnemen waarin ik wat vertel over mijn reis en dat reizigers welkom zijn in hun mooie zaak. Goeie deal! We maken nog wat foto’s en ik rij super tevreden weer terug naar het hotel.
Tegen de avond loop ik met het Duits echtpaar door een soort van bazaar en genieten we van al het streetfood. Er staat zelfs een friettentje! 😋 Misschien heb ik wel iets te veel lekkernijen die in olie worden gebakken gegeten, want terwijl ik dit schrijf rommelt het flink in mijn buik. Toch maar even thee en brood morgen.
Na 10 dagen met elkaar opgetrokken te hebben neem ik afscheid van Hauke und Medha. Zij vertrekken vandaag naar Kashmir, ik morgen. Eens kijken hoe ver we kunnen komen want er zijn al passen afgesloten wegens sneeuwval.
