De mannen van Bros Motorcycle in Erzurum hebben prima werk verricht en ik kan gelukkig weer op pad. Een paar dagen pauze is lekker om mijn verslagen bij te werken, maar het liefste zit ik toch op de motor. Voor de route van vandaag heb ik als eindpunt Ardahan gekozen. Het laatste stadje van betekenis…
Bekijk meer
De volgende dag stop ik onderweg alleen voor een prachtig uitzichtpunt dat langs mijn route wordt aangegeven. Een restaurant dat in aanbouw is, met een gedeeltelijke glazen vloer die over een canyon steekt. Het ligt er wat rommelig en verlaten bij en ik ben de enige bezoeker, maar het uitzicht is prachtig en de koffie…
Bekijk meer
Mijn motor zit onder het stof, als ik ‘s-morgens vertrek uit Göreme. Als ik met brandende ogen het dorp uit rij twijfel ik om langs de kant van de weg mijn lenzen schoon te maken, maar dat heeft me ooit al eens een lens gekost en doe ik liever niet. Gelukkig doen de tranen hun…
Bekijk meer
Vlak voor ik in Göreme, Cappadocië, aan kom verandert het landschap drastisch. Door erosie afgesleten rotsformaties met de vreemdste vormen bepalen nu het landschap en hoe dichter ik het dorpje nader, hoe duidelijker het is dat hier iets aan de hand is. Het verkeer bestaat grotendeels uit luxe taxi’s, busjes en grote touringcars en de…
Bekijk meer
Bij het stadje Yalvaç ligt ook de site Antioch in Pisidia, een stad uit de Hellinistische periode met opgravingen en een aquaduct, waar ik na het ontbijt meteen naar toe rij. Helaas is de site omheind en gesloten, maar het aquaduct is vrij toegankelijk. Indrukwekkend om te zien hoe men in die tijd water in…
Bekijk meer
Om 6.30 uur sta ik op want dan vliegen tientallen luchtballonnen over de kalkterrassen en het dorp. Een half uur later sta ik bij de ingang van het park, want daar heb ik het beste uitzicht. De ballonnen stijgen net achter de heuvels op en landen weer achter het dorpje, een vlucht van nog geen…
Bekijk meer
Als ik de gordijnen van mijn kamer open doe hangen er wel 20 luchtballonnen in het schemerlicht van de zon die nog aan het opkomen is. Wat een prachtig gezicht. De streek Cappadocie, die ik later nog ga bezoeken, staat er om bekend. Nooit geweten dat dit ook hier dagelijkse praktijk is. Voor dat de…
Bekijk meer
Het pension in Akçay zal me nog even heugen, want het is even geleden dat ik zo slecht slaap. In het steegje onder mijn raam bevond zich een pub, die net vanavond een live muzikant op het programma heeft staan. Turkse volksliederen die alleen met gitaar en zang door een mega-versterker, hard en vals, tot…
Bekijk meer
Ik moet het toch even apart vermelden. Vanaf vandaag ben ik officieel in Azië! Een klein stuk van Turkije ligt namelijk in Europa en het grootste gedeelte in Azië. De, denkbeeldige, grens wordt gevormd door de rivier die de Zwarte Zee met de Egeïsche Zee verbindt. Dit is o.a. de vaarroute van de graanschepen uit Oekraïne…
Bekijk meer
