Ik wordt wakker van het geluid van de regen. Dat zou een reden kunnen zijn om te blijven liggen, maar dat kan ik niet. Als ik langer dan 7 à 8 uur lig begint mijn rug te protesteren, dus hóp, opstaan. Niet veel later valt de stroom uit en starten her en der luidruchtige generatoren om stroom op te wekken. Rond het middaguur is er weer stroom, maar met een volle accu in de laptop en de NPOstart website kom ik deze regenachtige dag wel door.
De volgend dag schijnt de zon weer volop en ben ik onderweg naar de Faisal Moskee. Deze moskee is anders dan andere. De architect liet zich inspireren door Bedoeïen tenten en ontwierp een moderne, eigentijdse moskee. Een enorm gebouw dat op plek 6 staat van de grootste moskeeën ter wereld. Via trappen is het plein naast de moskee te bereiken, maar wel eerst de schoenen inleveren, want die zijn in het hele complex niet toegestaan. Gelukkig lopen er de hele dag mannen met dweils rond om de enorme marmeren oppervlaktes schoon te houden. Het is er druk en ik ben de enige buitenlandse toerist dus ik word weer veel aangesproken en op de foto gezet. Een student uit Afghanistan vertelt me dat ik de eerste westerling ben die hij ooit heeft gezien! Het levert in ieder geval weer hele leuke ontmoetingen en gesprekken op.
Voor het eerst deze reis zie ik wilde apen. Een hele groep probeert iets te eten te zoeken bij enkele vuilcontainers en als ik probeer om een foto te maken gooit een fruitverkoper enkele banaantjes naar ze toe waardoor ik erg dichtbij kan komen om een foto te maken.
