Het is ongeveer een half uurtje lopen van mijn hotel naar de gouden tempel en het is wel even zoeken in de smalle straatjes. Maar hoe dichterbij ik kom, hoe meer mensen dezelfde kant op gaan. Bij aankomst moet ik schoenen, sokken en cap inleveren en krijg ik een oranje doek die als hoofdbedekking gedragen moet worden.
De gouden tempel is de belangrijkste plek van de Sikhs. Het sikhisme is een religie die vooral in Punjab, de indische provincie waar ik nu ben, voorkomt. Een Sikh mag geen lichaamshaar afknippen, daarom dragen de mannen een tulband om haren bijeen te houden en hebben ze een baard.
De rij om de tempel van binnen te bezoeken is zo lang dat ik niet eens aan ga sluiten. Ook rondom de tempel is genoeg te zien. Men zegt dat dagelijks 100.000 bezoekers naar de tempel komen maar dat lijkt me wel wat overdreven. Vele duizenden zijn het er in ieder geval wel.
Iedere bezoeker mag van een gratis maaltijd genieten en hiervoor een vrijwillige bijdrage geven. De keuken wordt geheel door vrijwilligers bestierd en naast de eetzalen zitten honderden mensen van alles te schillen en te snijden. Ik wil dit wel eens meemaken en sluit aan bij de rij wachtenden voor een van de eetzalen.
Als de deuren opengaan krijg ik een metalen bord en kom en gaat iedereen in rijen op de grond zitten. Even later komen de vrijwilligers langs met Dahl (linzensoep), Kheer (zoete rijstpudding), Naan (brood) en water. Erg lekker! Net zo snel als de zaal zich vulde is hij weer leeg en is de naastliggende zaal al geopend voor de volgende lichting zodat deze kan worden schoongemaakt. Tot 50.000 maaltijden per dag kunnen hier zo verstrekt worden! Indrukwekkend.
Na enkele uren rondgelopen en geluierd te hebben (je mag echter alleen in kleermakershouding op de grond zitten en daar ben ik niet zo goed in) haal ik mijn schoenen weer op, wandel ik langs de verkeersdrukte weer terug naar het hotel en kan ik de lokroep van een McDonalds die op mijn route ligt tóch niet weerstaan.
