Vandaag rij ik dezelfde afstand als gisteren, maar toch zit ik 2 uur langer op de motor en dat komt omdat vandaag de helft van de route geen snelweg is. De snelheid op de goede plattelandswegen is niet snel hoger dan 70 km/h. En dan nog haal ik iedereen in. Het is dat ik aan de linkerkant van de weg rij, anders zou ik me zo in Nederland wanen qua landschap: plat met veel groene akkers en bomen.
Het hotel in Ranthambhore ligt aan een doorgaande weg dus ik heb het snel gevonden. In het dorp wemelt het van de Safari bussen en jeeps. Dagelijks vervoeren ze honderden, vooral Indiase, toeristen naar het naastgelegen Ranthambhore National Park waar iedereen het geluk wil hebben om de Indiase tijger te spotten.
De open safari bus stopt precies op tijd voor mijn hotel en ik ben de eerste die in mag stappen. We rijden naar de volgende opstapplaats waar een 19 koppige familie al staat te wachten en binnen 20 minuten rijden we het park in. Ik verwachtte open vlaktes maar het lijkt meer op een jungle. De hele rit gaat door een bos, afgewisseld met riviertjes en we zien zowaar een krokodil die in de zon ligt te bakken.
Af en toe wordt de hobbelige rit onderbroken om te luisteren naar geluiden van dieren die duidden op de aanwezigheid van een tijger. In het park verblijven 74 tijgers in een gebied van 20 hectare. De kans om er een tegen te komen is nu, in de wintermaanden, slechts 20 procent en in de maanden april tot juni 90%. De gidsen zien wel tijgersporen die van vandaag zijn, maar voor onze groep blijft het bij de gespotte hindes, antilopen, apen, vogels en een krokodil.
Tegen zonsondergang verlaten we het park en ik stap samen met de gids over in een jeep met gidsen die naar huis gaan. Zo hoef ik niet de omweg te maken om de familie die mee op safari was naar hun hotel te brengen. Onderweg stoppen we nog bij het favoriete streetfood tentje van de gidsen om een kopje çay te nemen, waarna ze me afzetten bij mijn hotel. Helaas geen tijger gezien vandaag maar toch een mooie ervaring rijker.
