Als ik vertrek bij het hotel in Ardahan schijnt, tegen de weersvoorspelling in, de zon. En dat is maar goed ook, want de weg richting de grens met Georgië is hoog. Het hoogste punt vandaag is maar liefst 2.250 meter en dat is niet te vergelijken met een bergpas in bijv. Oostenrijk. Hier is het zo ver als je kan kijken zo hoog en vlak en dat blijft voor mij een vreemde gewaarwording.
Hoe dichter ik bij de grens kom, hoe meer de hoogtemeters dalen en het landschap groener wordt. Nou ja, groen wás het. In enkele uren tijd is het voor mij herfst geworden. Heel mooi, maar het doet me ook beseffen dat ik voort moet maken richting het zuiden.
De grensovergang met Georgië is een grote stoffige bouwput. Gelukkig zijn de turkse douaniers super aardig; één van hen vertelt me dat hij ook motor rijdt, laat me trots foto’s van zijn motor zien en noemt me al meteen ‘my friend’, wat het hele proces natuurlijk al lekker losjes maakt. Aan de Georgische kant is het allemaal wat officiëler, maar ook daar is het binnen enkele minuten gepiept. De douanier heet me welkom en wijst me er op dat ik een stukje verder wel nog een verzekering voor de motor moet kopen, want mijn nederlandse verzekering is ook hier niet geldig.
Beetje vreemde gang van zaken bij dat kantoor, want je mag absoluut niet binnen komen. Ik geef mijn paspoort en kentekenbewijs door een gleuf in de muur aan een mevrouw die mij 10 minuten later de papieren en de pinautomaat door de gleuf retour geeft. Hoe dan ook, ik rij even later verzekerd en wel Georgie binnen.
Het is zwaar bewolkt en ik denk dat dit mijn beeld op Georgie beïnvloed. Ik dacht een land aan te treffen met meer westerse invloeden, maar het tegendeel is waar. Ik rij door armoedige dorpjes en kom alleen maar oude en zwaar beschadigde auto’s en vrachtwagens tegen. De natuur en de wegen daarentegen zijn mooi en hebben nog het meeste weg van de belgische Ardennen of de duitse Eifel.
Het overnachtingsadres, dat ik via Booking heb gevonden, bevestigt mijn waarnemingen van vandaag. Een huis in een arme buurt waar ik een appartementje op de benedenverdieping heb. Het is niet veel, maar dat kan ik ook niet verwachten voor 10 euro. Het is maar voor 1 nachtje en met de slippers aan is een warme douche ook lekker en met mijn slaapzak op bed en eigen kussentje, voelt het toch als ‘mijn’ bed en slaap ik heerlijk.
Dit bericht is geplaatst in Azie, Georgia
