Mijn motor staat al netjes gewassen buiten in de zon te wachten als ik bij de BMW dealer aan kom. Keram Motorrad zorgde er voor dat er een nieuw kleppendeksel klaar lag waardoor de totale rekening voor deze grote beurt toch een beetje meeviel.
Vandaag ben ik precies 6 maanden onderweg, maar het voelt als veel langer als ik terugkijk in mijn fotoalbum. Ongelooflijk wat ik al allemaal heb gezien en meegemaakt. De tweede helft van mijn reis zal zowiezo anders worden want ik heb geen exact plan, route of eindbestemming in dit werelddeel. Het enige wat vaststaat is de gezamenlijke tour met mijn zonen gedurende de maand maart in Thailand. Daarna zie ik wel.
Het is half tien en al 30 graden als ik mijn spullen op de motor bevestig. De route van vandaag brengt me naar de Cameron Highlands. Dit is een berggebied in centraal Maleisië met veel regenwoud, theeplantages en fruitteelt bedrijven.
Maar eerst moet ik nog de gigantische stad Kuala Lumpur uit zien te komen. Ik besluit daar de autoweg voor te nemen, maar dat schiet niet echt op. Het is moeilijk navigeren door de grote hoeveelheid wegen die soms naast of over elkaar lopen. Al snel rij ik van de ene in de andere file en het duurt bijna 2 uur voordat ik eindelijk eens lekker door kan rijden en wind door mijn motorkleding kan laten gaan.
Rond de middag verlaat ik de autoweg en neem ik de lokale wegen. De omgeving is prachtig, het asfalt is perfect en het verkeer gedisciplineerd en rustig. Ik geniet enorm van de rit. Geen getoeter en iedereen wacht op elkaar. Ik lunch in een geïmproviseerd restaurantje langs de weg. Alle gerechten staan uitgestald in grote rechauds en je kan zelf pakken wat je wil. De vissenkoppen laat ik liggen, maar de rijst, groenten, lamscurry en witte vis smaken me uitstekend.
Hoe dichter ik bij de heuvels en bergen kom, hoe donkerder de wolken die er boven hangen. Net als de weg over gaat in een prachtige slingerweg naar mijn eindbestemming begint het te druppelen en de temperatuur te zakken. Ik ben al nat van het zweet, maar om niet extreem af te koelen doe ik toch mijn regenpak aan. En maar goed ook, want even later rij ik door het regenwoud, met onweer en slagregens die de weg veranderen in een riviertje.
Als ik even stop bij een mooie waterval gaat er een sirene af. Iedereen wordt verzocht de plek te verlaten vanwege grote hoeveelheden water die op komst zijn. Ik ben de enige ter plekke dus het is makkelijk evacueren.
Het blijft hard regenen tot ik bij mijn hotel ben aangekomen, waar ik in mijn motor ondergoed onder de douche stap om het zweet van vandaag er uit te spoelen. Mijn spullen hebben de hele volgende dag om aan de waslijn in mijn kamer te drogen.
De volgende ochtend neem ik een taxi naar een theeplantage. Voor een klein bedrag mag ik een wandeling tussen de theestruiken maken. Het weer is gelukkig prima en het uitzicht is adembenemend. Natuurlijk proef ik de lokale thee en met een jong Engels koppel deel ik een taxi terug naar het stadje. Op mijn hotelkamer draait de plafondventilator op volle toeren en is mijn motorkleding alweer bijna droog en klaar voor de rit van morgen.
