Na twee dagen snelweg rij ik vandaag op een soort provinciale tweebaansweg. Qua verkeer niet al te druk maar veel bedrijvigheid op en naast de wegen en de weg gaat dwars door dorpen en stadjes. Er is dus veel te zien en dat maakt deze reisdag weer echt een genot.
Gisteravond heb ik telefonisch gereserveerd bij een hotel dat aan de doorgaande weg ligt en geïnformeerd of ik mijn motor er veilig kan parkeren. De manager stuurde meteen foto’s van buitenlanders, waaronder Nederlanders, die ooit in zijn hotel waren dus dat is blijkbaar vrij bijzonder. Als ik op de afgesproken tijd bij het hotel aan kom staat hij in de lobby klaar met een bos bloemen om me welkom te heten! Nou ja!
Meteen laat hij me het hele hotel zien en drie gratis koppen koffie met hele verhalen later trek ik me toch even terug op de kamer om bij te komen. De volgende ochtend staat hij weer klaar om me uit te zwaaien en zet ik koers richting de Nepalese grens.
Na het afscheid van de drukke hotelmanager staat een korte route van 120 km naar de Nepalese grens op de planning vandaag. Het is weer een mooie route met groene akkers en veel bedrijvigheid naast de weg. Iedere 100 meter zou ik kunnen stoppen voor prachtige foto’s maar ik rij langzaam door en neem het allemaal in me op.
Kilometers voor het grensdorp Soumali staan de vrachtwagens in een lange file te wachten tot ze Nepal in mogen. Midden in het dorp, onder een stenen poort, staan douaniers paspoorten te controleren. Ze zien in mijn paspoort dat ik nog niet uit India ben gestempeld en wijzen me waar ik moet zijn. Ik heb customs én immigration gemist! Beiden liggen, blijkbaar, tussen de tientalllen winkeltjes in de straat en ik ben er zomaar langsgereden. Ik rij terug naar customs waar mijn Carnet de Passage voor de motor wordt ingevuld en te voet loop ik nog een paar honderd meter terug in de winkelstraat om bij Customs de stempel voor mijn paspoort te halen en bij een streetfood kraampje iets te eten.
Met de benodigde stempels en ingevulde papieren mag ik wél onder de poort door. Mijn bagage wordt niet gecontroleerd maar de drugshond moet wel even mijn motor en tassen besnuffelen. Vlak achter de poort is ook het Nepalese immigration kantoor en tot mijn grote verbazing staat er een motor met Nederlands kenteken geparkeerd. De Yamaha Tenneree blijkt van Rik Heiligers uit Beesel te zijn en even later sta ik zowaar dialect te praten met deze mede-limburger die ongeveer dezelfde reis als mij achter de rug heeft.
Na het papierwerk, visum, geldwissel en telefoonkaartje geregeld te hebben, besluiten we om samen naar het eerste stadje te rijden, waar ik voor 2 nachten een guesthouse heb geboekt. Er is ook nog een kamer vrij voor hem en de rest van de avond is snel gevuld met onze reiservaringen en een grote fles bier. Ik ben in Nepal! Proost!
