Ontbijt is er vandaag niet bij. We hebben geen inkopen kunnen doen onderweg en de voorraden koekjes en bananen zijn op. Gelukkig heeft onze Russische reisgenoot water gekookt op zijn gaspitje en kunnen we toch wakker worden met neskoffie en thee. Nog even de tanden poetsen bij de waterton en dan vertrekken we weer.
Waar we gisteravond in het donker niet van konden geniet, maar nu in volle glorie, zijn de prachtige bergen en rotsen waar we door en langs rijden. Op sommige punten is de weg uit de rotswanden uitgehakt en op veel plekken is de weg beschadigd door vallende rotsblokken.
Als we uit de bergen komen rijden we langs een gigantische rivierbedding en de weg die er langs af gaat is op veel punten weggeslagen door de enorme regenval en overstromingen die ze hier hebben gehad. Het is goed te zien dat hier natuurgeweld heeft plaatsgevonden en het zal nog lang duren tot alles gerepareerd is in dit afgelegen gebied.
Zodra we in bewoond gebied komen stoppen we om fruit in te slaan bij de verkopers langs de weg. De bergen liggen achter ons en het wordt steeds benauwder, wat het motorrijden erg vermoeiend maakt. We hebben nauwelijks stops of pauze gehad en vroeg in de middag besluiten we dan maar zelf om te stoppen bij een restaurant langs de weg. We genieten onder een afdak van de rijst, kip en dahl (linzen) terwijl het hard begint te regenen. Heerlijk, want nu zijn we even verlost van al het stof op de wegen.
Er volgt een erg lang traject van wegwerkzaamheden en de gemiddelde snelheid vandaag is rampzalig. We rijden het donker in als weer begint te onweren en we alweer bij wegwerkzaamheden aankomen. Eén van de Vesparijders vindt het veel te gek en gevaarlijk worden en besluit om de groep te verlaten en een slaapplek te gaan zoeken. Zonder medeweten van de politie escort, want die zouden dat nooit goedkeuren.
Alles en iedereen probeert zich een weg te banen op de helft van de weg die onverhard is, de andere kant wordt geasfalteerd. Naast de asfalteermachine komen we stil te staan in een opstopping, als een grote bus over het net geasfalteerde stuk onze kant op wil en luid begint te toeteren. Alsof we ergens naar toe kunnen! Langzaam komt de bus op ons af en tikt daarbij mijn Duitse reisgenoot aan, die ten val komt. Woedend springen we allemaal van onze motoren af en beginnen we op de bus in te slaan. De duitser breekt de versierde spiegel van de bus af en gooit hem ziedend de bus in, naar de chauffeur.
Op dat moment komt onze politie, die in de gaten kreeg dat er iets aan de hand was achter ze, en sust de zaak. Gelukkig niemand gewond, geen schade aan de motor en kunnen we onze weg weer langzaam vervolgen.
Als we de wegwerkzaamheden voorbij zijn komt onze politie er achter dat er een Vespa mist en breekt de paniek bij ze uit. We mogen niet meer verder reizen voordat hij terug is, maar ook wij weten niet waar hij is. We kunnen ze nog overtuigen om bij een tankstation te schuilen voor de regen en dan een oplossing te zoeken. Gelukkig hebben we zijn telefoonnummer en als ze hem bellen neemt er een politieman op. Ze hebben hem al gevonden. Niet te geloven in deze mierenhoop van mensen!
Een uur later zijn we weer verenigd en meent de escort ons nog 100 km te laten rijden. We weigeren resoluut, want in deze condities zou dat ongeveer 4 uur, oftewel tot middernacht, zijn. We kunnen ze overtuigen en ze gaan dichtbij op zoek naar een hotel voor ons en ze zijn zelfs zo aardig om voor ons te onderhandelen over de prijs. En dit nadat we het ze zo lastig hebben gemaakt vanavond! Echt geweldige gasten. Ze hebben diensten van 12 uur en terwijl wij samen op 2 kamers liggen te pitten houden zij de wacht. Ongekende gastvrijheid.
