Nerveus start ik de motor om de 6 km naar het vliegveld in Kathmandu te rijden. Tegen mijn gewoonte in heb ik mijn gewone kleren aan. Mijn motorkleding en alles wat ik verder heb zit in mijn bagagetassen, die samen met de motor ingepakt gaan worden voor de vlucht naar Kuala Lumpur. De komende week moet ik het doen met de kleren die ik aan heb, wat ondergoed, tandenborstel, laptop en reispapieren. Meer past er niet in de kleine rugzak die ik als handbagage mee mag nemen op mijn eigen vlucht.
Bij het verladingsgebouw op het vliegveld staat de medewerker van Teamwork Cargo me al op te wachten. We gaan samen de motor reisklaar maken, maar de timmerman die de op maat gemaakte kist komt brengen is 2 uur te laat. Ondertussen wordt wel al mijn Carnet de Passage en paspoort meegenomen om de motor uit het land te exporteren.
Als de timmerman arriveert gaat het snel. Ik demonteer het voorwiel, de spiegels en het stuur zodat de motor een zo klein mogelijk volume heeft en met spanbandjes zet ik alles zo vast mogelijk. De bagage verdeel ik op en naast de motor. Een douanier heeft wel nog even in de tassen en de kist gekeken, maar van verdere controle is geen sprake. De benzinetank zou leeg moeten zijn maar ik heb er meer dan een liter in gelaten om in Kuala Lumpur meteen te kunnen gaan tanken. Niemand die er naar kijkt.
Maar dan hebben we toch een probleem: de kist is enkele centimeters te smal gemaakt waardoor de uitstekende cylinders er eigenlijk nét niet inpassen. Met wat duw en trekwerk krijgen we de kist toch sluitend, maar de wanden staan een beetje bol en onder spanning. De motor staat dan wel goed vast, maar de kist moet natuurlijk heel blijven gedurende de vlucht. Gelukkig komen er nog 5 sterke, ijzeren banden omheen waardoor het geheel erg stevig en sterk aanvoelt.
Als de heftruck de kist oppakt om op de weegschaal te zetten kan ik een kreet van schrik niet onderdrukken. Even dacht ik dat hij de heflepels er niet helemaal onder had waardoor de kist zou kantelen, maar alles gaat goed. Maar liefst 387 kg schoon aan de haak, geeft de weegschaal aan. De kist weegt ongeveer 80 kg, dus ik zat met mijn schatting van 310 kg voor al mijn spullen heel goed.
Na het wegen zou de kist door de Xray gaan, maar die stap wordt overgeslagen en ik kijk hoe mijn dierbare bezit in het gigantische magazijn verdwijnt. Opgelucht neem ik een taxi terug naar mijn guesthouse en kom ik weer heerlijk tot rust bij een bezoekje aan de stupa.
Pretty cօmponent to content. Ӏ just stᥙmbled
upon your web site and in acⅽession capital to say tһat I acqսirе in fact enjoyed account
your weblog posts. Аnyway I’ll be subscribing to
your feeds or even I ɑchievement you get right of entry tⲟ consistently rapidly.
Thank you Westerly! Enjoy reading the story’s and watching the video’s.