Voor de ochtend is regen voorspeld voor Croatië, dus ik wil vroeg vertrekken. Het meeste heb ik gisteravond al ingepakt zodat het droog de tas in kon en door zelfgemaakt ontbijt en koffie over te slaan kan ik om 8.00 al vertrekken.
De weg langs de kust is prachtig maar naarmate de ochtend vordert verslechtert het weer. De regen blijft, op een kleine bui na, uit maar de wind neemt toe tot stormkracht en het is erg benauwd. Zelfs de koffie die ik onderweg bij een restaurant gebruik waait uit het kopje! Als ik wegdraai van de kust en het binnenland in rij verbetert het weer gelukkig snel.
Op mijn weg naar Bosnië en Herzegovina moet ik een bergpas over en aangezien ik geen autowegen rijd wordt het off-road. Daar had ik niet op gerekend, maar het blijkt een prachtige weg te zijn. Een flinke uitdaging ook want ik doe er uren over en het is vermoeiend om, voor een betere balans, zo lang te staan op de motor.
Tegen het eind van de totale rit van zo’n 300 km blijkt het een ‘groene’ grensovergang te gaan worden. Maar na weer zeer uitdagende gravelwegen kom ik voor een gesloten slagboom. Onbemand, beveiligd door een camera en geen mogelijkheid om er langs te komen. Dat betekent omdraaien. Slecht 8 km verwijdert van mijn eindbestemming betekent dit 120 km omrijden. Daar heb ik de energie niet voor, dan maar een andere eindbestemming.
60 Kilometer verder passeer ik zonder problemen de grens van Croatie naar Bosnië en Herzegovina over geasfalteerde wegen en de eerste camping die ik zie bezoek ik. Een eenvoudige kleine camping aan de rivier Una. Het water in de rivier is zo helder dat je gemakkelijk meters diep kan kijken.
